Ó

o

* * *

I)

interj. oh! (ó! góðir menn!).

II)

a negative prefix before nouns, adjs., advs., and verbs, in-, un-, dis-.

* * *

interj. oh, oh! Hom. 112, 119, Stj. 155; ó hoson, 623. 16: freq. in mod. eccl. usage, cp. hó.

2. as a noun; in the phrase, e-m er um og ó, to hesitate, waver; mér er um og ó, eg á sex börn í sjó en sex börn á landi, a ditty, Ísl. Þjóðs.: ó-já, oh yes! ó-nei, oh no! ó-ekki! id.